- mükalimə
- ə. danışıq, söhbət, müsahibə, dialoq
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
mükalimə
Look at other dictionaries:
mükalimə — is. <ər.> İki və ya bir neçə adam arasında gedən danışıq, söz; dialoq. <Dramaturq> dəqiq və canlı bir dillə, qısa mükalimələrlə danışmalıdır. C. C.. // Ümumiyyətlə, söhbət, danışıq, müsahibə. Xudayar bəy gördü ki, ata ilə oğlun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mühadisə — ə. mükalimə, söhbət; şeir və s. söyləmə, qoşma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dialoji — sif. <yun.> Dialoq mahiyyətində olan, dialoq (mükalimə) şəklində olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dialuq — <yun.> Ədəbi əsərin, iki şəxsin söhbəti şəklində yazılmış hissəsi; mükalimə. Sabirin «Əhvalpürsanlıq» dialoqu. – O, bu ilk dialoqda Hüseynin füsunkar səsindən sehirlənmişdi. S. Rəh … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laf — is. <fars.> Mükalimə, söhbət, danışıq, söz. Gər doğru isə vəfadə lafın; Məndən nə üçündür inhirafın? F.. Vəli, bihudə bir sözdür, deyirlər laf arasında. M. V. V.. <Səlim:> İstəməz başqa laf; Söylə, açıq söylə, hər nə var söylə! H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
marçamarç — z. Març səsi çıxardaraq, marçıldadaraq. Bu mükalimədən sonra Azad bəy oğlunu qucaqlayıb marçamarç ilə öpərdi. Uşaq da: «Əşi burax!» – deyib dartınardı ki, xilas olsun. Ü. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
marçamarçla — z. Març səsi çıxardaraq, marçıldadaraq. Bu mükalimədən sonra Azad bəy oğlunu qucaqlayıb marçamarç ilə öpərdi. Uşaq da: «Əşi burax!» – deyib dartınardı ki, xilas olsun. Ü. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mülaqat — is. <ər.> köhn. Görüşmə, görüşüb danışma, əlaqə saxlama. Həmçinin səninlə mülaqat da haramdır. Ə. H.. <Molla Nəcəf:> . . Sən bu dəqiqədən laməzhəbsən. Səninlə mülaqat belə haramdır. M. Əliyev. Mülaqat etmək – görüşmək, görüşüb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
partlamaq — f. 1. Partlama nəticəsində hissələrə ayrılmaq, parçalanmaq, xıncımxıncım olmaq, qəlpələnmək. Bomba partladı. Körpü minadan partladı. – Səfər və Tanrıverdi . . başlarını aşağı dikərək baxırkən quyu içində partlayan qazın gurultusundan diksinib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızğın — sif. 1. Çox isti, çox qızmış halda olan, yüksək hərarətli; qaynar, yandırıcı. Qızğın dəmir. Qızğın ütü. Qızğın maşa. Günəşin qızğın şüaları. 2. məc. Coşqun, hərarətli, alovlu, atəşin, ehtiraslı. Qızğın məhəbbət. // məc. Həyəcanlı, dərin hissləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
